Art. 446 § 4 KC stanowi podstawę prawną roszczeń o zadośćuczynienie w przypadku śmierci najbliższego członka rodziny.
Śmierć osoby najbliższej, w tym członka rodziny (rodzice, dzieci, dziadkowie, małżonek) jest przeżyciem traumatycznym, bardzo bolesnym, szczególnie gdy osobę najbliższą, która zginęła w wypadku łączą silne więzi emocjonalne ze członkiem rodziny.
Ustawodawca w art. 446 § 4 KC wprowadził możliwość dochodzenia zadośćuczynienia (roszczenia o charakterze niewymiernym).
Kancelaria wielokrotnie prowadziła sprawy o zadośćuczynienie na rzecz członków rodziny zmarłego po jego tragicznej śmierci w wypadkach komunikacyjnych.
Roszczenie to może dochodzić zarówno osoba pełnoletnia a także niepełnoletnie dziecko za pośrednictwem przedstawiciela ustawowego np. jednego z rodziców.
Wnioskami dowodowymi w tego typu postępowaniu mogą być zarówno zeznania stron, świadków a także dowód z opinii biegłego sądowego.
Z uwagi na okoliczność, iż art. 446 § 4 KC został wprowadzony do polskiego porządku prawnego nowelizacją Kodeksu Cywilnego w dniu 03.08.2008 r. Do stanów faktycznych powstałych przed tą datą a jeszcze nie przedawnionych (maksymalnie 20 lat) zastosowanie ma brzmienie art. 448 KC (zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych).