Roszczenie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę jest jednym z podstawowych roszczeń, jakich mogą dochodzić Osoby poszkodowane w wypadkach drogowych.
Roszczenie to znajduje swoją podstawę prawną w art. 445 § 1 Kodeksu Cywilnego.
Art. 445 § 1 KC stanowi, iż
W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Konstrukcja tego przepisu, nawiązuje w swojej treści do brzmienia art. 444 KC: który stanowi w § 1 , iż:
W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.
Tak więc roszczenie zadośćuczynienia dotyczy przypadków uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, pozostającego w związku przyczynowym z zaistniałym zdarzeniem drogowym, za którego odpowiedzialności nie ponosi dochodzący roszczenia.
Zadośćuczynienie ma charakter roszczenia niewymiernego, w przeciwieństwie do roszczenia odszkodowania, o którym wspomnimy w odrębnym artykule, umieszczonym na stronie.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 08.10.2020 r. w sprawie o sygn.akt: II CSK 766/18 orzekł, iż:
Roszczenie oświadczenie przewidziane w art. 445 § 1 k.c. uzupełnia ustalony w art. 444 k.c. katalog roszczeń służących wyrównaniu szkody majątkowej (art. 361 § 2 k.c.), wyrządzonej przez naruszenie dobra osobistego jakim jest zdrowie. Krzywda, którą ma wyrównać zadośćuczynienie nie obejmuje uszczerbków materialnych będących konsekwencją uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, lecz wyłącznie negatywne przeżycia (cierpienia fizyczne i psychiczne) będące następstwem uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, których doznał pokrzywdzony czynem niedozwolonym. Zadośćuczynienie jest przy tym świadczeniem jednorazowym, a odnosi się do tych cierpień, które pokrzywdzony przeżył w konsekwencji czynu niedozwolonego oraz tych, które ze względu na utrwalenie jego skutków będą mu towarzyszyć w przyszłości na pewno lub z dającym się przewidzieć dużym stopniem prawdopodobieństwa.
Szkoda może polegać na uszkodzeniu fizycznym organizmu takim jak np. uszkodzenie kręgosłupa szyjnego, kończyn, oszpeceniu itp. Powstała szkoda może dotyczyć także uszczerbku na zdrowiu psychicznym.
Roszczenie jest uznane za zasadne w przypadku, gdy zaistnieją następujące przesłanki: Szkoda musi pozostawać w związku przyczynowym z wypadkiem drogowym, nie być zawiniona przez Ubiegającego się o przyznanie roszczenia, musi zostać udowodniona poprzez przeprowadzenie szeregu dowodów na drodze sądowej np. przesłuchanie strony, zeznania świadków, opinie biegłych sądowych.
Zgłoszenie roszczenia do Sądu powinno być poprzedzone zgłoszeniem szkody do ubezpieczyciela sprawcy wypadku.
Kancelaria, od wielu lat zajmuje się z powodzeniem prowadzeniem spraw związanych z roszczeniami o zadośćuczynienie z tytułu uszczerbku na zdrowiu, wobec zakładów ubezpieczeń. Proponujemy wszechstronną pomoc naszym Klientom począwszy od zgłoszenia szkody do Ubezpieczyciela, prowadzenie sprawy sądowej oraz prowadzenie postępowania egzekucyjnego.
Kancelaria prowadziła oraz prowadzi sprawy w zakresie zadośćuczynienia za doznany uszczerbek na zdrowiu mn.
Przykładowe sprawy zakończone wyrokami:
– I C 331/16 – przyznana kwota 27.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę związanej z uszczerbkiem na zdrowiu ;
I C 152/19 – przyznana kwota 20. 771 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę związanej z uszczerbkiem na zdrowiu.
