Status prawny konsumentów, czyli osób fizycznych, które znajdują się w pozycji podmiotu stosunku prawnego jaki jest zawarty z Przedsiębiorcą, jaki dotyczy ich interesów, znajduje się pod ochroną prawa cywilnego. Art. 22 Kodeksu Cywilnego definiuje status konsumenta. Nie jest potrzebna inna niż literalna wykładnia tego przepisu, albowiem niniejszy artykuł został przez ustawodawcę skonstruowany w taki sposób by jego brzmienie nie wzbudzało wątpliwości u Podmiotu, który próbuje zapoznać się z jego treścią.
Niniejszy przepis art. 22 KC wskazuje, iż Konsumentem jest osoba fizyczna dokonująca z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą bądź zawodową.
Podmiot, który uzyskał status konsumenta, pozostaje pod silniejszą ochroną prawną niż Przedsiębiorca (zajmujący się czynnościami prawnymi związanymi z jego działalnością gospodarczą bądź zawodową).
Status konsumentów posiadają min. osoby fizyczne zawierające umowy kredytowe w CHF z Bankami czy np. osoby fizyczne pozostające w sporze z deweloperem.
Ochrona prawna może dotyczyć umów zawieranych przez konsumentów. Precyzują ją oraz przesłanki kiedy może być zastosowana przepisy Kodeksu Cywilnego np. art. 385 i następne KC. Jako przykład można podać brzmienie art. 385 § 2 KC, który wskazuje, iż wzorzec umowy powinien być sformułowany w sposób jednoznaczny i w sposób zrozumiały. Zapisy niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.
Przepisy wskazują także na tzw. Abuzywność (wadliwość) poszczególnych zapisów umów, które mogą zostać unieważnione lub uznane za nieistniejące w umowie w przypadkach wskazanych w konkretnych przepisach, jeżeli powołuje się na tą wadliwość konsument.
Zapraszamy do współpracy z Kancelarią.
